محمد ابراهیم باقری، فرزند بابامحمد، متولد اجقان از دوتار نوازان چیره دست شهرستان اسفراین بوده است.
پدر استاد باقری از اجقان و مادرش متعلق به ظهرآباد جوین است.
او علاوه بر موسیقی و دوتارنوازی در دندان سازی، سلمانی و ختنه نیز مهارت داشت که از این بابت شهرت بسیاری دارد.
او در ابتدا کشاورز بود و از آنجایی که به صورت موروثی از صدای خوبی برخوردار بود.
شب ها در شب نشینی های دوستانه برای دوستانش آواز می خواند.
و همین شروعی بود برای آن که خودجوش دوتار به دست گیرد و نوازندگی با دوتار را بیاموزد.
بعد از چندی او توانست دوتار را به خوبی بنوازد و این کار را ادامه داد.
او کم کم به شاعری در موسیقی مقامی روی آورد و اشعار زیبایی را سرود که همدم دوتار شد.
از آنجایی که او یک ریشه خانوادگی از ظهرآباد جوین داشت از بخشی های جوین و مختار بخشی، موسیقی بخشی را آموخت و در این سبک به خوبی پیشرفت کرد.
ایشان در اجرای آهنگ های رقص کرمانجی با ساز دوتار زبان زد خاص و عام بود.
استاد باقری از شاعران اشعار انقلابی در ابتدای انقلاب و شروع انقلاب هم می باشد.
و شعرهای معروفی هم در این زمینه دارد. او دارای 9 فرزند است که فرزندان موفقی هم می باشند.
سه پسر از او احمدرضا، علیرضا و موسی راه موسیقی و دوتارنوازی پدر را ادامه داده اند و به خوبی دوتار می نوازند.
ایشان به همراه فرزندش گل محمد باقری در حادثه منا در سال 1394شهید شدند.
و جامعه موسیقی شهرستان اسفراین را از وجود خود تنها گذاشتند.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
