بِکَن تا کو وَبا غَمچا لِوا تَه
بخند تا غنچه ی لبهایت شکوفا شود
بِرا پَه کَنِه تَه غُصان ژَ سَر کَم
که با خنده هایت غصه ها را از سر بگذرانم
رونِم وِردا ژَ کارو بارِ دنیِه
و این طرف تر از گرفتاری های دنیا بنشینم
له چالِ گُپِ سورِ تَه نَظَر کَم
و به چال لُپَت که( هنگام خنده به وجود می آید)نگاه کنم
ژه شِکلِ هیوا تَه دنیا کُلِ رَنگ
به خاطر صورت همچو ماهت دنیا(من) پر از رنگ شده است
ژه رفشا پورِ تَه عالَم طراوَت
و به خاطر زیباییِ موهایت عالم(من) پر از تازگی شده
بِکَن و دِلبری کَه دلبَرِ مِن
ای دلبرم با خنده ات باز هم دلبری کن
ژَ فَکی تَه دَبارییه اِصالَت
که اصالتت از نوع خندیدنت پیداست(کنایه از باز کردن ظریف دهان)
لَه پالییِه مِه راحت با
در کنارم راحت باش
بِکن با ساتَه عادت با
بخند تا خندیدن برایت عادت شود
بِکن با لِوا تَه گُل کَه
بخند تا شکوفه ی لبهایت باز شود
له باغ دل قیامت با
و در باغ دلم قیامت به پا شود
هوا رِنده تو کو رِندی عزیز جان
وقتی تو خوب باشی هوا هم خوب است
تو بِکَنی زِوِستان جی بُهارَه
تو که بخندی زمستان هم بهار خواهد شد
مَرِژ وَ سَر دلی مِن هِسترِه خه
پس اشک هایت را روی دلَم نریز
بِکَن که غصه لَه دَنیِه هَزارَه
و بخند که غصه ی دنیا به هزاران خواهد رسید
چِه وَ رفشی وَختِه شادَ دلی تَه
وقتی دلت شاد است خیلی زیبا می شوی
لَه پالیِه تَه از جی شادِ شادِم
در کنار تو من هم خوشحالِ خوشحالم
بِکَن مَیدان بِیَه دلی وَ غصه
پس بخند و فرصتی به دل اندوهگینت بده
بِکَن پَه تَه رویِه کوتی وَسَر خِم
بخند تا با تو روزهای بَدم را پشت سر بگذارم
